همی‌کرانیا کانتینوا یک نوع سردرد مزمن است که به گروهی از اختلالات سردرد اولیه به نام سفالژی‌های خودکار سه‌قلویی (trigeminal autonomic cephalgias) تعلق دارد. سردرد در همی‌کرانیا کانتینوا یک‌طرفه و مداوم است؛ اما به طور معمول دوره‌های تشدیدی وجود دارد که از چند ساعت تا چند روز طول می‌کشد و به صورت هفتگی یا ماهانه رخ می‌دهد. درد معمولاً در ناحیه اطراف چشم (periorbital) یا گیجگاهی (temporal) قرار دارد و از نظر شدت، خفیف یا متوسط است اما در دوره‌های تشدید می‌تواند شدید شود. سردرد معمولاً ضربان‌دار است، اما بیماران ممکن است دردهای ناگهانی و تیز را نیز تجربه کنند. در دوره‌های تشدید، علائم خودکار یک‌طرفه (ipsilateral autonomic symptoms) مانند افتادگی پلک (ptosis)، تنگی مردمک (miosis)، اشک‌ریزی (lacrimation)، تزریق ملتحمه (conjunctival injection)، تورم پلک، تعریق صورت، گرفتگی بینی (nasal congestion) یا آبریزش بینی (rhinorrhea) ممکن است همراه باشد. ویژگی‌های میگرنی نیز ممکن است سردرد را همراهی کنند.

برای اکثر بیماران مبتلا به همی‌کرانیا کانتینوا، سردرد بدون درمان پیشگیرانه مناسب در تمام طول زندگی ادامه خواهد داشت. همی‌کرانیا کانتینوا به طور کامل به ایندومتاسین (indomethacin) پاسخ می‌دهد و عدم پاسخ به این دارو نشان‌دهنده تشخیص دیگری است.

دو زیرگروه از همی‌کرانیا کانتینوا وجود دارد: زیرگروه بازگشتی (remitting subtype) و زیرگروه غیرقابل بازگشت (unremitting subtype). بیماران با زیرگروه بازگشتی معمولاً دوره‌های بهبودی از سردرد را تجربه می‌کنند که حداقل ۲۴ ساعت طول می‌کشد. در زیرگروه غیرقابل بازگشت، سردرد به مدت حداقل یک سال به طور مداوم ادامه دارد بدون دوره‌های بهبودی. اکثریت بیماران دارای زیرگروه غیرقابل بازگشت هستند.

همی‌کرانیا کانتینوا یک وضعیت نادر است و تقریباً ۱۰۰ مورد در سراسر جهان گزارش شده است. این اختلال در زنان شایع‌تر است و نسبت زنان به مردان تقریباً ۱.۸ به ۱ تخمین زده می‌شود. میانگین سن شروع در دهه ۳۰ زندگی است؛ با این حال، این بیماری در کودکان و افراد مسن نیز تشخیص داده شده است.